7/31/2006

Pablo Neruda


Yavaş yavaş ölürler
Seyahat etmeyenler.
Yavaş yavaş ölürler
Okumayanlar, müzik dinlemeyenler,
Vicdanlarında hoşgörüyü barındıramayanlar.

Yavaş yavaş ölürler
Alışkanlıklarına esir olanlar,
Her gün aynı yolları yürüyenler,
Ufuklarını genişletmeyen ve değiştirmeyenler,
Elbiselerinin rengini değiştirme riskine bile girmeyenler,
Bir yabancı ile konuşmayanlar.

Yavaş yavaş ölürler
Heyecanlardan kaçınanlar,
Tamir edilen kırık kalplerin gözlerindeki pırıltıyı görmek istemekten kaçınanlar.

Yavaş yavaş ölürler
Aşkta veya işte bedbaht olup yön değiştirmeyenler,
Rüyalarını gerçekleştirmek için risk almayanlar,
Hayatlarında bir kez dahi mantıklı tavsiyelerin dışına çıkmamış olanlar.

Sevgili Zeynep Pazartesi gunlerini seviyorum diyerek haftaya basladi. Baslik ilk basta sasirtici gelse de, dunyanin neresinde olursak olalim, hepimizin pazartesi gunleri ne nane molla oldugumuz ortada, yalana gerek yok. Ama icimizden hangimiz bunu degistirmek icin caba gosteriyor. Zeynep'in sitesini okumaya basladikca, onu taniyip anladikca, negatif enerjiyi nasil pozitife cevirdigini, gunluk yasamda dikkat etmedigimiz en ufak ayrintilari, farkli acilardan gostererek, "aslinda yok bizim birbirimizden farki" diyen sesinin kulaklarimda cinladigini inkar edecek degilim Her gecen gun merakla bekledigim yeni yazilarinin, fotograflarinin, seyahatlerinin, dostlarinin, konserlerinin ama en onemlisi paylasmanin yuceligini pek cok kisiyie asiladigi icin huzurlarinizda "Iyi ki varsin Zeynep" diyorum.


Pablo Neruda'nin meshur siirini ne zaman okusam Zeynep geliyor aklima. O yuzden burada siirin hem turkce ve ingilizce cevirisini, hem de orijinalini paylasayim istedim.

Hepinize iyi haftalar, sevgiyle kalin,
New York Muhtari

Die slowly
by Pablo Neruda

He who becomes the slave of habit,
who follows the same routes every day,
who never changes pace,
who does not risk and change the color of his clothes,
who does not speak and does not experience,dies slowly.
He or she who shuns passion,
who prefers black on white,
dotting ones "it’s" rather than a bundle of emotions,
the kind that make your eyes glimmer,
that turn a yawn into a smile,
that make the heart pound in the face of mistakes and feelings,
dies slowly.
He or she who does not turn things topsy-turvy,
who is unhappy at work,
who does not risk certainty for uncertainty,
to thus follow a dream,
those who do not forego sound advice at least once in their lives,
die slowly.
He who does not travel,
who does not read,
who does not listen to music,
who does not find grace in himself,
she who does not find grace in herself,
dies slowly.
He who slowly destroys his own self-esteem,
who does not allow himself to be helped,
who spends days on end complaining about his own bad luck,
about the rain that never stops,
dies slowly.
He or she who abandon a project before starting it,
who fail to ask questions on subjects he doesn't know,
he or she who don't reply when they are asked something they do know,
die slowly.
Let's try and avoid death in small doses,
reminding oneself that being alive requires an effort far greater than the simple fact of breathing.
Only a burning patience will leadto the attainment of a splendid happiness.


Siirin orijinali
Muere lentamente

Muere lentamente quien se transforma en esclavo del hábito,
repitiendo todos los días los mismos trayectos, quien no cambia de marca, no arriesga vestir un color nuevo y no le habla a quien no conoce.
Muere lentamente quien evita una pasión, quien prefiere el negro sobre blanco y los puntos sobre las "íes" a un remolino de emociones, justamente las que rescatan el brillo de los ojos, sonrisas de los bostezos, corazones a los tropiezos y sentimientos.
Muere lentamente quien no voltea la mesa cuando está infeliz en el trabajo, quien no arriesga lo cierto por lo incierto para ir detrás de un sueño, quien no se permite por lo menos una vez en la vida, huir de los consejos sensatos.
Muere lentamente quien no viaja, quien no lee, quien no oye música, quien no encuentra gracia en sí mismo.
Muere lentamente quien destruye su amor propio, quien no se deja ayudar.
Muere lentamente, quien pasa los días quejándose de su mala suerte o de la lluvia incesante.
Muere lentamente, quien abandona un proyecto antes de iniciarlo, no preguntando de un asunto que desconoce o no respondiendo cuando le indagan sobre algo que sabe.
Evitemos la muerte en suaves cuotas, recordando siempre que estar vivo exige un esfuerzo mucho mayor que el simple hecho de respirar.
Solamente la ardiente paciencia hará que conquistemos una espléndida felicidad.

Pablo Neruda

No comments:

Post a Comment