The Road not Taken by Robert Frost

Two roads diverged in a yellow wood,
And sorry I could not travel both
And be one traveler, long I stood
And looked down one as far as I could
To where it bent in the undergrowth;
Then took the other, as just as fair,
And having perhaps the better claim,
Because it was grassy and wanted wear;
Though as for that the passing there
Had worn them really about the same,
And both that morning equally lay
In leaves no step had trodden black.
Oh, I kept the first for another day!
Yet knowing how way leads on to way,
I doubted if I should ever come back.
I shall be telling this with a sigh
somewhere ages and ages hence:
Two roads diverged in a wood,
and I
-I took the one less traveled by,
And that has made all the difference.

Sararmış ormanda ayrıldı ikiye yol
Üzgünüm, ikisinde birden gidemediğim için
O yolların tek yolcusu olmayı isterdim.
İlkine baktım, uzun uzun durup
Bakabildiğim kadar baktım
Uzaklıklara, çalıların dibine kadar
Sonra öbürüne baktım, hakçasına
Onda gitmeye daha çok hakkım olurdu belki
Çimenli olduğundan, ezilmeye ihtiyacı olduğu için
Ama, o iki yoldan da gideydim, aynı olurlardı
İkisini de ezip çiğnediğim için..
O sabah aynıydı ikisi de
Çiğnenip karalaşmamış yapraklar vardı üstlerinde
İlkini sakladım ertesi güne
Yolların yeni yolları çektiğini bilerek
O ayrıma bir daha dönmeyeceğimi de düşünerek
İç geçirerek, ahlayarak söylüyorum bunu
Yıllar, asırlar sonrası için..
Ormanda ayrıldı iki yol
Ve ben en az gidilmişinden gittim
Her şeyi de o değiştirdi zaten...