If You Forget Me ----- by Pablo Neruda

Sevgili Asli'nin sayfasinda, Pablo Neruda'nin siirini okuyunca, ne kadar uzun zamandir kendi blogumda ona yer vermedigimi dusundum..

Asagidaki siirin basi biraz huzunlu ama yine de cok ama cok guzel...

NYM

NB: Bu aralar sabah 4'te uyanip ise geliyorum, gece 11'e dogru da okuldan eve geliyorum. Bu yuzden mesajlariniza kisa zamanda cevap veremeyebilirim, affola.

If You Forget Me

I want you to know
one thing.

You know how this is:
if I look
at the crystal moon, at the red branch
of the slow autumn at my window,
if I touch
near the fire
the impalpable ash
or the wrinkled body of the log,
everything carries me to you,
as if everything that exists,
aromas, light, metals,
were little boats
that sail
toward those isles of yours that wait for me.

Well, now,
if little by little you stop loving me
I shall stop loving you little by little.

If suddenly
you forget me
do not look for me,
for I shall already have forgotten you.

If you think it long and mad,
the wind of banners
that passes through my life,
and you decide
to leave me at the shore
of the heart where I have roots,
remember
that on that day,
at that hour,
I shall lift my arms
and my roots will set off
to seek another land.

But
if each day,
each hour,
you feel that you are destined for me
with implacable sweetness,
if each day a flower
climbs up to your lips to seek me,
ah my love, ah my own,
in me all that fire is repeated,
in me nothing is extinguished or forgotten,
my love feeds on your love, beloved,
and as long as you live it will be in your arms

without leaving mine.

Unutursan Beni

Bilmeni istediğim bir şey var:
Biliyorsun nasıl olduğunu:
baktığımda kristal aya,
ikircikli güzün penceremdeki kızıl dalına,
ateşin yakınında dokunduğumda ince küle ya da odunun buruşmuş bedenine,
her şey getirir beni sana,
sanki yaşayan her şey, koku, ışık, metaller,
beni bekleyen küçük teknelerdir,
senin adalarına doğru giden.
Pekâlâ, eğer azar azar sevmeyi bırakırsan beni,
bırakırım seni sevmeyi azar azar.
Eğer birden unutursan beni, arama o an beni,
çünkü unutmuş olurum çoktan seni.
Hayatımın içinden geçen bayrakların
bu dalgalanışını yayılmış ve çılgınca bularak,
köklerimin olduğu yüreğinin kenarında bırakmak istiyorsan beni,
iyi düşün,
o gün o saat kaldıracağım kollarımı ve köklerim gidecek uzaklara başka bir toprağı aramaya.
Fakat eğer her gün, her saat hissedersen,
benim yazgım olduğunu bükülmez bir aşkla,
her gün beni aramak için yükselirse bir çiçek dudaklarına,
ah, sevgilim, ah nazlım,
o eski ateşteki alazlarım coşar yeniden,
ve bendeki hiçbir şey ne söner ne de unutulur,
aşkım beslenir senle,
ey sevgilim,
ve yaşadığın müddetçe,
kollarında olacak terk etmeden benimkileri.

Pablo Neruda Çeviren: İsmail Aksoy “Kaptanın Dizeleri” nden